Još jedna velika promocija romana „Peščana hronika“ Pavla Zelića

U okviru ciklusa „Savremena srpska proza“, u klubu Magistrala u Domu kulture Studentski grad, 13. juna održano je književno veče posvećeno knjizi „Peščana hronika“ Pavla Zelića.

O romanu „Peščana hronika“ su, pored autora, govorili urednik Dejan Mihailović i pisac Vladimir Kecmanović. Razgovor i promociju vodila je urednica književnog programa DKSG Tamara Mitrović.



„Peščana hronika“ je priča o ocu koji pokušava da ponovo sredi svoj život nakon jednog neobičnog profesionalnog poteza i gubitka žene. Krijući se od sopstvene prošlosti, on i njegov sin će upasti u klopku jedne velike istorijske enigme.

Voditelj večeri i urednica književenog programa DKSG Tamara Mitrović je gostima ove veoma posećene književne večeri govorila o odnosu oca i sina, glavnih junaka romana, pohvalila psihološku karakterizaciju likova kao jedno od najjačih uporišta romana i naglasila da je autor verno dočarao atmosferu radnih akcija na izgradnji Novog Beograda kao jednoj od glavnih tema romana.



Urednik romana Dejan Mihailović je rekao da autor već ima svoju publiku, da je roman pisan u žanru fantastike i horora i istovremeno istorijskog romana, ali da smatra da je Peščana hronika ipak istorijski roman koji koristi fantastiku kao predložak i uspešno rekonstruiše nekoliko epoha (Drugi svetski rat, posleratno doba obnove i izgradnje zemlje i nedavni period jugoslovenskih ratova krajem 90-ih godina prošlog veka) i njihove relikte, dijalog, istorijsku verodostojnost.

Književnik Vladimir Kecmanović je istakao sličnost „Peščane hronike“ sa romanom „Konstantinovo raskršće“ Dejana Stojiljkovića i pohvalio upotrebu žanrovskih motiva i pristupa u delima koja imaju i visok književni kvalitet, i u tom kontekstu pomenuo i romane Borislava Pekića. On je uočio funkcionalnost i uverljivost različitih segmenata romana i naglasio da bez obzira na žanrovske odrednice roman svojim književnim kvalitetima nadilazi svako drugo svrstavanje.



Pavle Zelić je zatim govorio o izvorima koje je koristio i brojnim svedocima posletratnog vremena koje je konsultovao tokom pisanja romana, objasnio da je ličnu sklonost prema fantastici i hororu vremenom potpisnula istorijska tema u koju su se srećno uklopili elementi fantastike i, na kraju, odgovarao na brojna pitanja publike i potpisivao svoju knjigu.